(δημοσιεύθηκε στα "Νέα της Πανελλήνιας Κίνησης
Δασολόγων", Νο 57, Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 2013, Σελ. 3 –
4)
Η αποσύνθεση της νεκρής
οργανικής ουσίας στα χερσαία οικοσυστήματα ενδιαφέρει πολύ τους δασολόγους, όχι
μόνο διότι επηρεάζει την παραγωγικότητα των δασών, των θαμνώνων και των
λιβαδιών, αλλά και διότι σχετίζεται με τη συμπεριφορά των δασικών πυρκαγιών.
Στα οικοσυστήματα με μικρούς ρυθμούς αποσύνθεσης συσσωρεύονται χρόνο με το
χρόνο μεγάλες ποσότητες βιομάζας, με αποτέλεσμα την εκδήλωση δασικών πυρκαγιών
μεγάλης έντασης και δύσκολης κατάσβεσης. O ρυθμός αποσύνθεσης των φυτικών υπολειμμάτων εξαρτάται,
μεταξύ άλλων, σε σημαντικό βαθμό από την υγρασία και τη θερμοκρασία του εδάφους
και, κατ΄ επέκταση, από τις βροχοπτώσεις και τη θερμοκρασία του αέρα, δηλαδή
από τις κλιματικές συνθήκες [5].
